Cebinde telefonu var diye, her an, her saniye konuşma, yanıt verme zorunluluğu olmadığını düşünen insandır.
Haklıdır.
Üstüste ısrarla aranan, acil hissi uyandıran telefonlar hariç, çalan her numaraya iki elim kanda olsa bakarım diye bir şey yok.
Filmin ortasında, mayışmış kitap okurken, müziğimi açmış şarabımı yudumlarken, spor yaparken, trafikte araba kullanırken telefona yanıt vermem.
Tabiatım böyle afedersin!
Zaten uzun uzun telefon muhabbetini de sevmem.
Ara, derdini söyle, kapat aga!
Mıy mıy mıy... Öfffff!
