9 yaşında bir çocuk olarak amcamın kucağında merdivenlerden inerken uyandım deprem gecesine...
karanlık, telefonlar kesik, herkes kıyamet gibi sokakta. bütün mahalle parkta yatmak o yaşta eğlenceli gelmişti ama yıkılan binalar, ölen binlerce kişi zaman geçtikçe idrak ediyor insan.
hala binlerce dayanıksız, yönetmelik dışı denetimlerde göz ardı edilen yapı var ki yaklaşan büyük depremde bir tekrarını yaşamak mümkün gibi gözüküyor.
