çaresiz kalmayı kendi kendilerine beceren insanlardır. ölmelerine sevinmiyoruz elbette.. çaresiz kalan insan ülkesine en yakın olan yere kaçar. yakından kasıt sadece km hesabı ile değil ırk olarak kimlik olarak kendisine yakın olan yere kaçar. çaresizlik bunu gerektirir. çaresiz kalan insan suriyeliler gibi afganlar gibi binlerce km yol tepip türkiyeye kaçıp oradan avrupaya kapağı atmaya çalışmaz. nerede hani bu insanların anaları karıları kızları kız kardeşleri ? kendi kendilerine mi doğup büyümüşler tek evlat olarak..
kimse kusura bakmasın veya baksın fark etmez çaresizlik değildir bu. gerçek çaresizliği görmek isteyen 1915 ve sonrasındaki 10-15 yıla baksın. çaresizlik odur bu değil. bizim milletimiz alemin tavşanı mı ki kaçmak yerine kalıp vatanını kurtarmayı seçmiş ? ışid veya taliban ingiltereden yunanistandan fransadan italyadan daha mı büyük daha mı güçlü ? nedir bu insanları organize olup vatanlarını korumaktan alı koyan. can korkusu mu ? vatan dediğin zaten yitirilen canlar üzerine kurulunca vatan oluyor. iki tane kıçı kırık örgüt kurup on binlerce askeri olan milyonlarca vatandaşı olan ülkeleri ele geçirebiliyorsa kimse kusura bakmasın ben suçu o 3-5-10 bin kişilik örgütlerden kaçanlarda ararım.
