kavramın doğası gereği orduların şerefi ve iYiLiK karakteri yoktur, olamaz da. öldürmek için silanhlandırılmış ve eğitilmiş bir sistem ancak verilen emirlere göre işliyor, vicdan ve düşünce göz ardı ediliyor ise emir demiri kesiyor ise burada şan, şeref, ahlak, iyilik, güzellik gibi tabirler saçma ve gereksizdir.
askeriyede değişmez iki kural vardır. şayet bu kural geçerli olmazsa silahlı insanları yönetmek, vur emri vermek imkansız hale gelir.
1- Üst her zaman haklıdır.
2- Astın haklı olduğu yerde Birinci kural geçerlidir.
