tanrıya inanmamak diye bir şey yoktur... yaratıcı bir gücü veya adına her ne diyorsanız sizden daha üstün bir varlığı, ruhu düşünürsünüz. lakin hayatınızı inanç merkezli yaşamazsınız, tanrıyı dışlarsınız, dünyanın dışına çıkarırsınız, insanı merkeze koyan bir çağdayız zaten...
insanoğlu tanrıyı şekilden şekle soktu.
şimdi, ''tanrı ne değildir'' sorusunun cevabını bulduğumuz bu kutsal kaynaklar
aslında bize tanrının ne olmadığını gösterirken ne olması gerektiğini de anlatıyor gibi...
bu bağlamda deizm çok kritik bir aşamadır. gerçek tanrıyı arama isteğini bizde uyandıran elbette ki anlatılarına bir türlü ikna olmadığımız dinler ve bu dinlerin uygulamaları olmuştur...
fakat çağın en temel problemi ne dersek,
cevap oldukça basit, ruh yoksunluğudur...
peygamberlik yapmadan tanrı nasıl olmalıdır? benim tanrım kimdir? sorularının cevabını bulmalı,
ve pek çok insana bu tanrıyı anlatmalı, insanlarla tanrıyı buluşturmalıyız...
yeni bir tanrıya, gerçek bir tanrıya ihtiyaç duyduğumuz açık...
tanrı insana beni aramaktan vazgeçmeyin, beni aradıkça, bulamadıkça bana daha çok yaklaşacaksınız diyor.
