kardeşim ol, kardeşim ol, kardeşim ol diyerek fahri değil gerçek kardeşim ilan ettiğim yazar.
başlarda kendisini sevmememden korkmuş bide şapşal. *
5 kişilik mahmutla curcuna zirvesinde tanıştığımdır ve kendisine söz verdiğim gibi her şeyi tek tek hatırlamaktayım.
fasıl ortamında bağırarak "daha dün annemizin kollarında yaşarken..." diye şarkı söylediğimi,
piyanist şantörün yerine geçip olmayan müzik aletlerini çaldığımı,
yer yer ağzımı bozduğumu,
manyak gibi güldüğümü...
hepsini hatırlıyorum.
istersen tek tek sor, doğru cevaplar hafızamın en üstlerinde, uzun bir süre de öyle kalacak.
unutulmayacak bir geceydi, beykozda ki işkembe dahil. **
