eğer kendine güvenmeyi öğrenmeden yapılırsa insana kendi bokunu avuçlatabilir.
her şeyden önce kendine güvenmeli insan, bunu becerebilirse her yükün altında sağlamca durabilir.
kendine güvenmeyen insan hep bir suçlu, hatalı arar. Yok ben ona hak etmediği kadar değer verdim, yok ben ona güvendim, yok ben ona her şeyimle teslim oldum falan filan... Bu yüzden de mutlu olması zordur, çünkü her insan herkesten önce kendi mutluluğunu düşünür ve ister. (anneler hariç)
dünya üzerinde mutluluğunu herkesin ve her şeyin üzerinde tutmayacak bir tane nefis yoktur.
o yüzden de insan önce kendine güvenmeyi, sonra da başkalarına güvenmeyi öğrenmelidir...
