iö 395-288 yılları arasında yaşamış bir çin filozofudur. çağdaşı mensiyüs'un görüşünün tersine, insanın doğuştan kötü olduğunu, bedensel arzular ve dünyevi hazların pençesinde kıvrandığını, bunların peşinden gittikçe başkalarını da eyleme geçirip, onlara da bir tür zulüm ettiğine dolayısıyla kaosu körüklediğine inanır. hoşgörü, iyilik ve düzen için eğitimin şart olduğunu, töre ve yasalarca iyiliğin desteklenmesi gerektiğini söyler.
yine çağdaşı mensiyüs'e karşı bir fikir olarak doğaya karşı olmayı, ondan mümkün oldukça kurtulmayı değil, doğayı akort edilmesi ve böylece doğaya egemen olunması gerektiğini savunur.
