dün vapurla karşıya geçecektim. saate baktım 4 dakika kalmış, başladım koşmaya. artık kalbim yerinden çıkma seviyesine geldi, dayanamıyordum. gişeden de geçtim en son kıyıya kadar koştum. kaptanla göz göze geldik, mecalim yoktu ve zor nefes alıyorum. vapur da kalktı kalkacak arasıydı belki de son saniyeleri... içimden gelen bir güçle, son bir gayret bağırdım: ''çok yorgunum, beni bekleme kaptan.''.
