önce, hiç ortada yokken çıkar var der. sonra, başkasından duyar kendi de inanır. hatta, bununla da yetinmez bir de korkar, önünde secde eder af diler.
bu aynen şuna benzer;
- memet çavuş! askerlik 2 ay kısalıyormuş...
- hadi ya! biz çok dinledik bu masalları, ahmet onbaşı!
- öyle deme bak! harbiden, komutanlar konuşurken duydum.
- inanma olum böyle şeylere... gazdır, gaz...
3 gün sonra,
- ahmet onbaşım! askerlik kısalıyormuş...
- her duyduğuna inanma oğlum! palavradır o...
- öyle deme onbaşım! yazıcı, komutana gelen yazıyı okumuş...
- valla de!
- valla lan! iki gözüm önüme aksın ki bak!
- yırttık oolum! yırttık!..
