melankolik bir ruh haliyle yaşamak ve yaşamasını bilmek. alışmak belki de melankoliye...melankoliye veda edememek, ona son sözü söyleyemek ve onunla kalmayı seçmek. melankolik bir gecenin sabahında melankolik bir sembolizm eşliğinde şarkı söyler gibi yazı yazmak. yazılan her bir sözcükte melankolinin baskın gelmesinin kaçınılmazlığıyla yazmaya devam etmek. işte öyle birşey, melankolik bir bulutun içinde kalıp da çıkamamak, çıksa da gideceği yönü bilememek, bilse de o bulutun içinde yaşamaya geri dönmek...
