kendilerini hiç tanımadıkları insanlara kanıtlamak gibi bir dertleri olmayan, sözlüğe giri yazmaktan ziyade okumak için giren yazarlardır. ego tatmininin anlık bir ilizyon olduğunu, asıl gerçekliğin ise insanın kendisine birşeyler katarak gelişim göstermesi olduğunu kabullenmiş ve muhtemelen kendi hayatlarını bir vizyon içerisinde yaşamakta olan şahıslardır bunlar. güç mevzusunu sallarsak, tüm gününü sözlükte harcamamaları sonucu nadir bulunmalarının yanında, çok fazla yazmadıkları için belki de hiç farkedilmezler yahut, fark edilmeleri gereken haliyle fark edilmezler. entellektüel birikimi amaç haline getirmeden sahip olabildikleri için de "iyice havalandı" tarzı yaklaşımların muhattabı olmazlar. muhtemelen de yaşanmışlıklarını iç dünyalarında doğru, faydalı bir şekilde yontarak hazzı ve mutluluğu yakalamış kişilerdir.
