bugün açıklanan üniversite sınavından sonra yine günyüzüne çıkan sorunsal.
deneyimlediğim kadarı ile bir iki karpuz bir koltuğa sığmaz.
ya okulu okurken müziği safsaklayacaksınız yada müzik yaparken okulu.(okulu bırakmaktan bahsetmiyorum)
ama eğer notları yüksek biri iseniz durum daha da zorlaşıyor ,şahsen dersleri kötü olan biri olsam bir dk düşünmez full sarılırdım ama bu halde olay hem ayran dökülmesin hem ... ........’e dönüyor.ha ben bu yıl ulaşamadım hedefe çok büyük ihtimalle mezun kaldım o da ayrı pasadoks.hayattan 1 yıl daha çalınıyor zaman ilerliyor ve aynı kısır döngünün içinde mahsursunuz.
daha da garip olan bu hayat bu kadar anlam yüklenmelik ciddi bir yer değil bana göre bir hayalin varsa onun için uğraş o da olmazsa ne bok olduğunun pek önemi yok fakat hayat acımasız kendi hayatını kendin bile belirleyemiyorsun.sen hayatı siklemiyor olabilirsin o kafa ile ama ailen öyle değil onlar kendi perspektiflerindeki dünyada sizin için bir senaryo kurmuş bekliyorlar.onları üzmek de ayrı üzücü.
18 yaşına yeni girmiş bir genç tek hayali beş altı yıldır uğraştığı müzik fakat mezun kalınan bir sene ile yıllardır “lise bitsin okul dışında 7/24 müzik ile uğraşacağım” diye hayal kurarken bir yıl daha çalınıyor.Saçma sapan bir sistem geleceği belirsiz korkunç bir ülke...
