Erol ganaydın'ın oynadığı bölüm çok iyidir. Aksi ve sert bir bunak sanılan bahçıvanın, bahçedeki çiçeklere dadanan hayvana ne diye kızdığını öğrenince çok duygulandırır. Bir de kınalı hasan'ın şehit haberinin anasına verildiği son sahne... Kadın verilen fotoğrafı duvardaki yerine koyuverir. Ölmüşlerinin hatırasını anmak için her türk evladının yaptığı gibi. Tarih olarak çok zenginiz; ama yeterince bilmiyor ve kavrayamıyoruz, bu kesin.
