Kimse kimseye (islâm açısından) birey olarak din işi ibadet için para ödeyemez.
ilk önce kullanılan kavramların ne olduğunu bilin.
Şahsen Allah'ın emrine uyarak camiye gitmeyi bıraktım ve bu beni pek ilgilendirmez ama unutmayın ki; mevlam "sizden bir ücret istemeyenlere uyun" diye emrediyor.
Üstelik din işlerinden gelir elde etmek, meslek edinmek, geçim aracı gelir getiren bir iş olması, ibadetin bir ücrete tabi olması ve bundan ne amaçla olursa olsun ücret alınması islâm açısından lanetlenmiş olup kesinlikle yasaklanmıştır.
Ben de vergilerimden maaş alan ve ücret karşılığında namaz kıldıran imamın arkasında durup "döndüm kıbleye, uydum imama, niyet ettim niyet eyledim Allah rızası için öğlen (vb vakit bayram cuma cenaze namazları) namazını kılmaya" demenin çelişkisini fark ederek artık camiye girmiyorum.
Vatandaşlık ve yasalar gereğince devlet bu din ibadet işleri için ücret ödeyebilir.
Din ibadet işini devlet bir meslek, marangozluk duvar ustalığı nalbantlık tesisatçı gibi görebilir.
Bu sosyal hayat içinde devlet toplum idaresinde insanları yönetme yönlendirme aracında bir gereklilik olabilir bunu eleştiremem, kabul de ederim.
Vatandaşlık gereği vergilerimden bu insanlara kaynak ödeme yapılmasına da karşı çıkmam.
din (islâm Allah Kur'an) açısından bu para konusu lanetlenmiştir.
Bilin istedim.
Bu insanlar nasıl mı geçirecek?
Gayet basit, ilk önce dini ibadetin Allah rızası için yapıldığını söylem değil, eylem olarak göstereceğiz.
Tıpkı gönüllü olarak okyanuslarda balina avına karşı çıkan, doğa yaşam için mücadele eden, açlık hastalık ile mücadele eden, iklim değişikliğine dikkat çeken çevreciler gibi...
Siz hiç evinin geçimini sağlayan, para kazanan birikim elde eden meslek olarak bu faaliyetlerde bulunan ve bu işlerden emekli maaşı alan sosyal güvenliği olan sigortası karşılanan bir aktivist gördünüz mü?
15 Aralık 1927 tarihli Şûrâ-yı Devlet kararıyla başlayan diyanet işlerini yapılandırma kanunları günümüze gelene kadar çıkan kanunlar ve yapılanma sonunda din işini meslek geçim aracı haline sokması bir yana islam açısından kabul edilemez uygulamalar inanç farklılığı yüzünden toplum kesimleri arasında derin uçurumlara neden olmuştur.
Öyle bir hâle geldik ki, makine mühendisi imam, edebiyat fakültesi müezzin görmek Mars gezeninde plaj da güneşlenmek kadar imkansız.
Sokakta pazarda işsizlikten veya geçinemeyen simit limon satan öğretmen ya da gıda mühendisi, işletme mezunu vb insanları görebilirsiniz.
Geçinemiyorum diyenleri duyabilirsiniz.
Ama bir limon satan imam göremezsiniz.
