Roma imparatorluğu’nun yıkılmasının başlangıcı 378’de Gotlarla yapılan bu savaşa dayanıyor. Bu savaşın sebebi ise mülteci kriziydi. 3 Ağustos 378’de günümüzde Edirne’de bulunan Adrianopolis şehrinde büyük bir savaş yaşandı. Aziz Ambrose bu savaştan “tüm insanlığın sonu, dünyanın sonu” şeklinde bahsetmiştir. Kısaca Valens olarak bilinen Doğu Roma imparatoru Flavius Julius Valens Augustus kendi birliklerini, Fritigern tarafından yönetilen ve Romalıların “barbar” olarak adlandırdıkları birCermen topluluğu olan Gotlarla karşı karşıya getirdi. Yeğeninin, yani Batı Roma imparatoru Gratian’ın, askeri yardımlarını beklemeden hareket eden Valens, 40.000 askerle savaşa girdi. Fritigern yönetimindeki Gotlar ise 100.000 kişiydi. Sonuç tam bir katliamdı: 30.000 Roma askeri yaşamını yitirdi ve imparatorluk yenilgiye uğradı. Bu mağlubiyeti pek çokları takip edecekti; bu savaş Batı Roma imparatorluğu’nun 476 yılındaki çöküşünün başlangıcı olarak kabul edilir. Savaşın yapıldığı dönemde Roma imparatorluğu toprakları 600 milyon hektarlık bir alana yayılmıştı. Nüfusu ise 55 milyonun üzerindeydi. Adrianopolis yenilgisi, Valens’in inatçılığı, güce susamışlığı ya da rakibinin gücünü hafife alması yüzünden yaşanmamıştı. Roma imparatorluğu tarihindeki en önemli mağlubiyet sayılabilecek bu yenilginin altında bambaşka birsebep yatıyordu: MÜLTECi krizi. iki yıl önce Gotlar, sığınabilecekleri bir yer bulmak için Roma topraklarına girmişti. Got mültecilere karşı yapılan kötü davranışlar, bir olaylar zinciri başlatarak, insanlık tarihinde bilinen en büyük politik ve askeri güçlerden birinin yıkılmasına sebep oldu.Bugün Avrupa’da yaşananlarla büyük benzerlikler taşıyan bu olaylar, tarihten ders çıkarılması gerektiğini bir kez daha gözler önüne seriyor. Romalı tarihçi Ammianus Marcellinus’a göre, 376’da Hunlardan kaçan Gotlar, Doğu Avrupa’daki topraklarını terk ederek güneye göç etmek zorunda kaldılar. Marcellinus’un deyimiyle bu, “benzeri görülmemiş acımasızlıkta bir yarıştı.” Hunlar, “ulu dağlardan, sanki dünyanın merkezindeki gizli yerlerinden kalkmışlar gibi, bir kasırga gibi indiler ve önlerine çıkan her şeyi yağmalıyor, yakıp yıkıyorlardı.” Korkunç bir katliam yaşandı. Gotların çoğu, tıpkı bugün savaş nedeniyle yerlerinden edilmiş Suriyeliler ve diğerleri gibi, kaçmaya karar verdi. Trakya’ya, Tuna Nehri kıyılarına yerleşmenin en iyi çözüm olduğuna karar verdiler; buradaki topraklar verimliydi.
