insanın kişiliğini, alışkanlıklarını değiştiren dizilerdir.
aliye'yi herkes bilir. böyle bir bağımlılık olabilir mi a dostlar. bu bir tanım entrysinden ziyade bi itiraftır.
dizi salı günleri gösterilirdi, ben çarşambadan itibaren reklamları izlemeye başlardım fragmanda ne var diye...öyle böyle değil... hesap yapıyordum matematiğe kafası basmayan ben.
" şimdi geçen reklamda aliye'nin fragmanı çıktı, bu reklamda çıkmıcak, diğerinde yine çıkıcak..."
ya allahın salağı gördün işte, her seferinde aynısı çıkıyor.
aliye'nin bittiği gün televizyonu hayatımdan çıkardım. haberleri bile izlemiyorum, demek ki ben dozunu ayarlayamıyorum dedim.
neyse aradan zaman geçti, dizinin etkileri bünyemde devam ediyor.
bir hasta ziyareti vasıtasıyla görüştüğüm yakın bir arkadaşımla- ki bu arkadaş erkek- gecenin 12sinden sabahın üçüne kadar aralıksız aliye konuştuk. bunu fark ettiğimde dehşete düştüm ki o hala konuşmaya devam ediyordu; aliyenin toplumda hitap ettiği kesim....
sus allah belanı versin sus, n'apıyoruz biz. salaklığımıza epeyce güldükten sonra ne mi oldu 10 dakika sonra kaldığımız yerden devam ettik; toplumda boşanmalar en çok çocukları etkiliyor ama sanem çelik de güzel hatun...
itiraf ediyorum; şimdi gelsin birisi yine kaldığım yerden devam edebilitem var.
not: tekrarlarını göstermeye başlarlarsa özelden haber edin. *
