şudur: "biz kabe'de 500 çeşit put tutuyoruz, bunlara tapan 500 çeşit insan her sene buraya akın ediyor, burada putlara hediyeler bırakıyorlar, para bırakıyorlar, gelip kalıyorlar bir ton alışveriş yapıp bizi zengin ediyorlar. şimdi tek tanrıya geçilince bu kadar gelirden olacağız. ne gerek var?"
peygamberimiz'in defalarca kapısına gidip dine davet ettiği hatta "tamam be tamam peygambersin, dinin de son din ama yine de iman etmeyeceğim, bir daha gelme!" diye uyardığı da söylenir.
"ebu cehil" ifadesi, cahillerin babası anlamına geliyor ama bu cahillik, bilgisiz ve mal olmasından kaynaklanmıyor, esasen ebu cehil, döneminin en entelektüel, en zeki, en politik adamlarından biridir aslında. ancak göz göre göre iman etmemesi onun "cahil" olarak değerlendirilmesine neden olmuştur. peygamber ile aynı dönem yaşayıp, onu görüp, onun nurundan nasiplenmek yerine ona düşmanlık etme gibi bir bahtsızlığa düşmüş, son olarak da peygamber'e karşı savaşırken ölmüştür.
öyle ki, savaşta ölümcül yara almış, ama aman dilemek yerine onu savaş meydanında bulan ibni Mesud'a "keşke beni senin gibi çiftçi takımından biri değil de daha ünlü, şanıma yaraşır biri öldürseydi..." diye kibirinden ödün vermemiştir. peygamberimiz de ebu cehil'in ölüm haberini aldığında Allah'a şükür ve hamd-u senalarda bulunmuştur.
