atananın, atayanı seçmesi ya da seçilenin, seçeni seçmesi şeklinde betimlenebilecek garip ve garip olduğu kadar da demokratik rejimlerde yasal olan bir eylemdir.
örneğin, yürürlükte bulunan siyasi partiler kanunumuzun gereği olarak;
bir partinin yönetimini belirleyecek olan seçimlerde oy kullanacak delegeleri seçen, o partinin il ve ilçe yönetim kurullarıdır. diğer bir deyimle, parti yöneticilerinin atadığı il ve ilçe başkanları, parti delegelerini ve onlar da parti yöneticilerini seçer. işte! o nedenle de gelen gitmez şeklinde; deniz baykal türü parti başkanları ve merkez karar yönetim kurulları oluşur.
italyan düşünür Roberto Michels, xx. yüzyılın başlarında Avrupa'daki ve özellikle de Almanya'daki sosyalist partilerle işçi sendikaları üzerinde yaptığı inceleme ve analizlere dayanarak en demokratik örgütlerde bile iktidarın kullanımı ve iktidarı elde tulan kişilerin genel özelliklerinin oligarşik nitelikler taşıdığını ortaya koyarak meşhur, Oligarşinin Tunç Kanunu (loi de la fer d'oligarchie) teorisini geliştirmiştir.
Michels'e göre,
iktidar sahiplerinin atanmalarında izlenen yöntem ister açık ve hür seçimler, isterse kooptasyon şeklinde olsun, her durumda yöneticilerin iktidarlarını sürdürme eğilimi vardır ve bu sebeple kendilerinden sonra gelecek olanları, bir çeşit kooptasyon usulü ile belirlerler; seçimler ise bu durumu onaylamaktan başka bir anlam taşımaz.
Böylece,
tüm örgütlerde iktidar grubunun oluşumu* tunçtan bir yasaya bağlı bulunmaktadır ve bir tür oligarşi devam etmektedir.
