teolojik açıdan kafir tanımı; yaratanı tanımayan bilmeyen inanmayan var olduğunu bilip inkar eden falan değildir.
kafir tanımı islam açısından çok farklıdır.
kafir tanımı inanç ile alakalı değildir, tamamen davranış ile alakalıdır.
Kuran, insanların çoğu küfürdedir diyor. insanların çoğu gerçeği görmez, görse dahi kabul etmez.
Bir de üzerini örter. Şeytan ne yaptı? Diretti, büyüklendi ve kafirlerden oldu.
Kafirliğin sebebi Allah yok demek değildir. Allah yok, Kuran yok demek kafirlik değildir.
Kuran buna kafir demiyor.
Mesela gerçeği görüyor, hangi gerçek olursa olsun fakat bunu kabul etmiyor ve üzerini örtüyor ki bu en küçük bir gerçek de olabilir. Diyelim bir adamın foyası ortaya çıktı, yalanı ortaya çıktı ama o yine de bunu kabul etmiyor. Çünkü ederse küçük duruma düşecek. Sırf insanlara bunu dedirtmemek için gerçeği kabul etmiyor. işte kafirlik budur.
Eğer bir adam hayatında hiç özür dilememişse o en azılı kafirdir.
Birinin kalbini kırabilirsin oysa. Özür dilemeyerek ben asla yanlış yapmam demiş oluyorsun.
Peygamber diyor ki ben günde 70 kez istiğfarda bulunurum. Bazıları bunu eline tespih alıp, zikir çekmek olarak algılıyor. Oysa Allah'tan bağışlanma dilerim demektir bu. Yanlış yaptım kusura bakma demektir. Günde 70 defa etrafındaki insanlardan bağışlanma ve özür dileme isteyen biridir Peygamberimiz.
Çünkü; gerçeği hemen görüyor. Yanlış yaptın dendiğinde evet doğru diyor.
Kafir ve inatçı kişi bunu asla kibrine yediremez. Eski firavunlukta şöyle bir şey vardı. Büyüklenme yani kibir. Kuran buna kafir diyor işte. En büyük günah kibirdir.
Çünkü Adem'e karşı şeytan secde etmemiştir. Bu kibir içimizdedir. Şeytan kibir halinde içimizdedir.
ikincisi de hasettir yani kıskançlıktır. Çünkü şeytan Adem'i kıskanmıştır. Onun yolunun üstüne oturarak insanları yoldan çıkaracağını söylemiştir. Kuran'a göre kibir ve haset en büyük günahtır.
Üçüncüsü de yalandır. Bu üçü bir insanda varsa ondan hayır gelmez, bu insan kafirdir.