tüm günahların örtüsüdür ve de hiç bitmeyecek gibi uzundur çoğu zaman, sessizliğin sesini, kulak kesilmiş bedeninizin her bir hücresiyle, en yakınından ve gerçeğinden duyabildiğiniz, kara bir korkudur gece...
Geceye...
Uzanmış önüme simsiyah
Sanki alımlı, fahişe bir kadın
Beni ateşe terk eden günah
içimde yankılanan yalnız adım
Avcumda çatlayan yosunlu taş
Sanki aklımda parçalanıyor
Tüketiyor beni yavaş yavaş
Dinmeyen çığlık, kulağımda çınlıyor
Açın perdeleri, aydınlık girsin
Karanlık yudum yudum zehir
Bitimsiz sorularımı bitirsin
Doğsun güneş, üstüme ahir
Gece, sessizliğin donuk sahibi
Tüm kuytu günahların kara örtüsü
Anlamsız matemlerin müsebbibi
Yorgan altında, bir çocuğun korkusu
Gece, yalnızı meçhul kılandır
Yıldızlı vehim, sozsuza uzanan
Upuzun, kara bir yılandır
Sinsi, hain ve yavaşça kıvrılan
