Bir Ece Gamze Atıcı kitabı, dehşet bir girişi vardır. Şöyle ki; “ Keder fena halde bulaşıcıdır. Tek başına içilmiş bir masadan da kapabilirsiniz, yıllarca kullanılmayı bekleyen bir kurşun kalemden ya da pencere kenarında annesinin yolunu gözleyen küçük bir çocuktan da… Uzun zamandır tanıdığınız, her haline alışık olduğunuz bir dosttan beteri yoktur keder bulaştırma konusunda. Hiç olmadı kahkahasına sıkışır, siz de tatlı talı çekersiniz içinize. Uzun zamandır tanıdığınız, her haline alışık olduğunuz bir dosttan beteri yoktur keder bulaştırma konusunda. Hiç olmadı kahkahasına sıkışır, siz de tatlı talı çekersiniz içinize. Kederin dillendirilemeyenleri en zehirlisidir. O zaman ne girdiğiniz odaya sığarsınız, ne de giydiğiniz kazağa…”
