Huzur isteyen kişidir.... sedece huzur... devlette öğretmen olduğu anda şu an aldğı maaşın üçte birini alacak olmasına rağmen devlette çalışmak için yanıp tutuşan bir insan olarak diyorum ki: devlet huzurdur. para verilip insan yerine koyulmamaktansa adam gibi az paraya çalışmak isteyen kişidir. ilerde evlendiği zaman eşine, çocuğuna zaman ayırıp parayı değil mutluluğu paylaşmak isteyen insandır. iş hayatındaki sahte gülüşlerlerden, hırslı rekabetten, birbirinin kuyusunu kazımaya çalışan insanlardan, dedikodulardan vs. bıkmış insandır.
edit: nihayet memur olmuş ve aylık geliri ortalama 3000tl'den 1600tl'ye düşmüş dünyanın en mutlu insanıyım. neden mi? çünkü sırf patronum zenginliğine zenginlik katsın diye değil, vatanıma hizmet için çalışıyorum, kimse beni rakip görüp türlü çirkeflikler yapmıyor, dedikodu da yok herkes kendi işinde gücünde. ayrıca akşam 17'den sonra özel hayatıma iş ile müdahale eden birileri de yok. ansızın mesaiye kalmak özel hayatımı patrona satmak da yok. kapitalist sistemin yalakası olmak da yok. evlenince çocuklarıma eşime zaman ayırma fıırsatım var. şöyle koşturmacadan durup " vay be dönen bir dünya ve benim yaşamım varmış" dedim. kendini patronuna ya da paraya satan insanların bunu girişimcilik, cesaret vs diye adlandırmasına da şaşıyorum...
