eskilerin kadir kıymet bilen çocuğudur. bayram sabahına kadar sabredilmez evin içinde dolaşılırdı bir müddet. öyle güzeldir ki o ayakkabı başucuna konur ve bayram sabahı olması beklenirdi. bayram sabahı olunca bir an önce bayramlaşmaya gidilir ve yeni alınan ayakkabılar bir nevi görücüye çıkmış olurdu. galiba bayramı da bayram yapan bu tip şeylerdi. şimdi ki çocuklara bakıyorum da onlara kendi dönemimizden hiç birşeyi aktaramadığımızı farkediyorum.
