Maneviyat bu denli gülünç, şuuru kaybederek, zırvalayarak yaşanan bir olgu olmamalıdır.
Çok daha derin, çok daha ağırbaşlı, sukûnetle yaşanır.
Ve en önemlisi akli melekelerini kaybetmeden, farkında ve bilinçli olarak yaşanır, biz öyle biliyoruz!
Bonzai içmiş, kafa binbesyüz görüntüsü vererek ibadet etmek, maneviyat yaşamak, son derece irite edici, samimiyetten uzak, tiyatro sahnesi gibi bir görüntü veriyor...
Gerek memelerini sıvazlayan, nefes almakta zorlanan kişi, gerek çömelmiş, "illa Vertigo olucam ben, tutmayın lan beni" diyen garip güruh, maneviyata zerre kadar ilgi duyan, sempati besleyen insanı bile, çokomele tapan insan haline dönüştürür.
Lan size benzeyeceğime fesleğen olmayı, testere olmayı, ne bileyim işte kandil simidi olmayı tercih ederim!
