Herkes buraya kustuğu için böyle.
Klavye delikanlılığı meslek oldu öptüğümün ülkesinde, bir şeyden hoşlanmadığı anda nedenini düşünmeden anında nefret fanatikliği yapıyorlar. Herhangi bir konuda hem de, birbirine uymasını beklemeden.
Erkekmiş oje mi sürmüş anında öldürülmeli.
Benim partimden değil mi hemen yakılmalı.
Aynı takımı tutmuyoruz anasına babasına sövülmeli bilmem ne.
Birey olmadan bir şeylere ait olma arzusu yüzünden böyleyiz. Bacak kadarken nefreti öğretiyoruz çocuklara. Hırslandırıyoruz onun gibi olma bunun gibi ol diye. Kendi olmayı beceremeyince de en ufak bir fikir birliğinde canı pahasına savunuyor.
Fikir ölü olsa dahi.
Eşşek Kadar adamlar bile sözlükte bunu yapıyorlar eli çükünde olan ergen mi yapmayacak?
Türkiye yozluk kanseri oldu, sözlüğün de bundan kaçarı asla olmadı.
