Çingenelerin yersiz ve yurtsuzlukları ile ilgili çok sevdiğim bir hikaye var.
Tanrı dünyayı ve insanları yaratıyor. Tabi bir dünya yetmiş yedi çeşit millet var. Diyorki yarın gelin, dünya üzerindeki yerleri pay edicem. Diğer gün, sırası gelen millet yerini alıp çekip gidiyor. Çingeneler en sona kalıyorlar tabi. Çingene ya bunlar çalıp söylemekten geç kalıyorlar paylaşıma. Kendilerine yer kalmadığını öğrenince çok üzülüyorlar. Ee tanrı bu ya, yine de boş göndermek istemiyor kullarını. Diyorki, dünya üzerinde kendim için ayırdığım bir yer var. Orası sizindir. Ama geç kaldığınız için yerini söylemeyeceğim, siz bulacaksınız. O günden sonra çingeneler durmadan dolaşıyor ve dünya üzerindeki cenneti arıyorlar.
