Sempatiktir lakin zaman zaman anlaşılması nerdeyse imkânsız gibidir.
Yer: Urla' da bir köy.
Öyle Avel avel yürüyorum...
Karşıdan gelen, orta yaş üstü bir teyze...
- günaydın.. (gülücük)
- nö öttürüveriyon?
- Hönk?!
içses: ne mi öttürüyorum?!?!
Efendim? Anlayamadım.
- ne öttürüveriyon?
- gene içses: ulan ne öttürücem teyze, yürüyorum yaw. Ne diyon allaa aşkına?!
Nasıl gerzek gerzek gülümsediysem demek ki
- yani diyomki, ivin neeedee?
- heee öyle disene teyze, aha ooodaaa...
Vallaaa iki dakkada Ege' li oluveedim, ben de şaşırdım emme oldu vallaaa ehehehe..
