kafana akvaryum geçirmiş gibi olduğunu düşün dostum, sesini kimse duymuyor. Ağzını açacak olursan diğerleri seni kendi sorunlarına boğuyor. Bu yere ait değilmişsin gibi, ilahi bir ip seni çekip alsa yukarı doğru sanki oksijene ulaştığın için sevinecekmişsin gibi.
Bazen bakarsın etrafa insanların içinde çiçekler açıyor sende ise öbeklenmiş bir yığın kaktüs batıp batıp duruyor, batıp batıp duruyor.
içtiğin su bile direkt iniyor sanki, yediğin yemeğin tadı yok. Sadece yiyorsun belki günlerce aynı şeyi ama bundan haberin yok dostum. Neden ve niçinlerin çok birikti ve artık yanıt aramıyorsun, sadece bakıyorsun. Ne olursa olsun, aslında dünya da batsa, sadece bakıp duruyorsun. o günü bekliyorsun.
Tıpkı fight club'ın son sahnesi gibi...
