Geçmis hatıralara tekrar bakınca detayların insana kattıgı aydınlanma. Tabiki biz kimsenin mükemmel olmadıgının farkındayız. Ama bende ne enayiymişim diyorum eskiyi düşününce. Zira her öglen ya aç kalıp ya koşarak eve gelip gidip yemek yerken harçlık almamayı babama karsı iyilik gibi görmüşüm. Babam dükkanda her gün ciger, tavuk, et, balık ızgara yiyordu halbuki. Birde diger esnaf yiyemiyor diye övünüyormuş. Yemeyen esnaf evine iki kuruş daha fazla götürme derdinde tabi.
