rakı içebilsem hiç düşünmez seve seve yapardım bunu...
tabi zil zurna sarhoş olana kadar değil. bir veya iki duble güzel bir sofra eşliğinde bir de eski musiki açardık radyodan...
ileride bir aile babası olsam ve rakı içebilecek kadar sağlam bir midem olsa hanımımla ve kızımla böyle çılgınlıklar yapardım... samimiyet değil midir bu? aile olmak bence tam da budur.
edit: karımla, kızımla, yeğenimle içmeyeceğim de meyhane köşelerinde sarhoşlarla, berduşlarla mı içeceğim.
hadi oradan...
