ha bak ne zamandır aklımdaydı.
kafamda acaba yapmamak mı gerekiyor diye düşünüyorum ama emin değilim.
diyelim fakir bir insana maddi yardım yaptın.
o bu yardımı alınca haliyle rahatladı. rahatlayan insan keyif arar. oturur , dinlenir, şarkı dinler vs ama yapmasaydın belki o iş için tırmalayacaktı. yeni careler üretecekti ve belki de ileride onu çok zengin edecek bir işe girişecekti.
yani bi yerde allah ın işine karışmış mı oldun.
belki o güzel işe o şekilde yönlendirilecekti, allah tarafından.
sen bunu bozdun. allah ın işine karıştın. sanki çok güçlüymüşün gibi başkalarının hayatına yön vermeye kalktın.
allah ın işine karışmanın elbet bi cezası olacaktır. bu ceza da iyilik yaptığın kişi eliyle verilecektir.
yalansa yalan de. şimdiye kadar yaptığın iyiliklerden gördüğün zararları bi düşün.
misal ben.
eskiden oturduğum evin üstünde genc ve hafif deprosyana girdiğini duyduğum biri vardı.
tansiyonu falan yükseliyormuş. dışarı çıkmıyor.
işte telkinlerde bulundum. dışarı çıkmıyorsun ama hiç değilse evde yürü hareketsiz kalma falan dedim.
lan oğlum sen misin bunu diyen.
adam tepemde evin içinde bam bam koşmaya başladı. ne saati var ne zamanıi gece gündüz her saat koşabiliyordu.
neredeyse evden çıkacaktım.
sen pay biç işte. ufak bi örnek bu.
kimsenin hayatına karışmayacaksın.
bunlar emin olduğum düşünceler değil.
gene yapıyorum arada sırada, ufak tefek iyilikler.
ha şu lafta boşuna söylenmemiş olsa gerek.
(bkz: hiç bir iyilik cezasız kalmaz)
yazarken aklıma geldi.
en iyi yol kötülük yapmamaktır. bu bütün insanlığıa yeter.
