Küçücükken tanıştım kokoreç ile. Evin yakınında minibüs durakları vardı; Orada arabada yapıp satardı bir adam. Yanında da hep midyeci olurdu. Ne zaman oraya insek dedem bir çeyrek yaptırırdı bana da. Karabiberi fazla olunca hoşuma giderdi. Bir de önceden çok çıtır çıtır olurdu kokoreç. Şimdi öylesini bulamıyorum; Izmir işi kokoreç yazan yerler var hatta hiç benzemiyor. Izmirliler anladı bile.
