5 yaşlarında ufacık bir kız ve aynı yaşta bir oğlan çocuğu sevginin yürekten olduğunu bilirler ve aşk demezler adına da sevgi derler. bir hadise anlatayım bu iki küçük çocuk hakkında ne kadar büyük bir şeydir saf sevginin gücü göstereyim bilmeyenlere.
küçük kıza annesi bir etek almıştır koşarak gelir bizim ufak oğlan çocuğunun yanına. annesi ve babasıyla pazar kahvaltısındadır bizim ufaklık. önce utanır sıkılır minicik ellerini önünde birleştip başını eğer bir an kız. sonra bir coşkuyla oğlanın annesine hitaben.
-fatma teyze bak yeni eteğim nasıl? diyerek döner etrafında çocuksuluğun verdiği masumiyetle.
bizim ufak durur mu annesinden önce atılır hemen sevindirmek ister bu sevdiği minik sevgilisini.
+yakışmaz mı güzele ne yakışmaz. *
kız utangaç bir edayla başını eğer yine. fatma teyzesi de oğlunu onaylar tabi.
=benim güzel kızıma ne yakışmaz, diye.
bu ufaklıklar daha aşk nedir bir kız bir oğlanı ya da bir oğlan bir kızı nasıl sever bilmezler ama sevgi derler yaşadıkları bu kardan beyaz çocuk masumiyetli sevdaya. işte çocukluk aşkı budur şahsımca. *
