Bir alt kültür ürünü olan ankara oyun havalarını ulusal çapta gündem yapmış ilk adamdı. Ölümüne müthiş uzüldüm, çocukluğumdan bir parça gitti ah be.
Oğuz yılmaz 89-2000 yılları arasında üst üste patlattığı müthiş albümlerle ankara ve iç anadolu piyasasında çılgın atan bir müzisyendi, o babaların, tezenelerin falan yapamadığını yaptı, seyyar kasetçiler bile sayesinde köşe oldu. 89 tarihli ilk kasedininin 2010larda bir berberde dinlendiğine şahit oldum. 90lı yılların ilk yarısında Gençlik parkındaki mekanlarda, dolmuşlarda, taksilerde, kasetçiler çarşısında hep o çalardı. ilk başlarda sakallı akabinde bıyıklı jön de bir tipti. Çok sevilirdi. Albüm yapmadan önceki dönemlerde (90 öncesi) gittiği düğünlerde müthiş kalabalık toplanırdı, sağdan soldan duyan gelirdi çünkü. Benim doğduğum köylerde tek bir müzisyen vardı, o da bu adamdı. Ama sesi ulusal çapta ün yapan albümü usta (99-00)'dan sonra, üstelik 30larının başında olmasına rağmen tuhaf biçimde bozulmaya başladı, akabinde malum şeyle yaşadığı tartışmadan sonra çöküşe geçti.
Oyun havalarında - gelmiş, geçmiş, gelecek -rakipsiz tek isimdir. Allah rahmet eylesin.
"Ben ölürüm içkilerin zehrinden,
Doğma güneş muhabbetim yarımdır".
