ıı. dünya savaşı sonrasında italya'da ortaya çıkan sinema akımıdır. dönemin italya'sında egemen olan faşist yönetimin ve savaşın getirdiği kaosun, özgür düşünce ortamına elvermemesi bir anlamda bu akımın doğmasına zemin hazırlamıştır. yeni gerçekçilik akımı'nın en önemli özelliği tamamen amatör oyuncular kullanılmasıdır. daha önce profesyonel anlamda hiç bir oyunculuk deneyimi olmayan insanlar kullanılmasının yanı sıra, hollywood sinemasına bir tepki olarak stüdyo'yu da reddedilmiştir. ki, savaş sonrası italya sokakları, yeni gerçekçi yönetmenler için, harabeye dönmüş sokakları ve yanmış evleriyle eşi bulunmaz bir doğal stüdyoya dönüşmüştür. bu akımı benimseyen yönetmenler, amatör oyuncu ve doğal mekan kullanım gerekçelerini, gerçekçilik duygusunu perdeye daha iyi yansıtabilmek olarak belirtmektedirler. roberto rosellini nin 1944 yılında çektiği roma, açık şehir bu akımın başlangıç filmi olarak kabul edilmektedir. bazı sinema tarihçilerinin, yeni gerçekçilik akımının başlangıç filmi olarak luscinto visconti nin tutku (ossesione) filmini kabul etmeleri bir görüş ayrılığına neden olmuştur. sinema tarihine bakıldığında amatör oyuncu kullanımının yeni gerçekçilerden önce sovyet yönetmenlerce de kullanıldığı görülmektedir. yeni gerçekçi akım içinde yapılmış bir çok film olmasına rağmen, bu akımın tüm özellklerini barındıran ve bunu en sade dille anlatan tek film olarak vittoria de sica nın bisiklet hırsızları (ladri di bicicletti) filmi gösterilmektedir.
