çekilen onca acıya, onca uykusuz geceye, katedilen onca yola rağmen bir gün biteceğini biliyorum. bu sefer güzel bir birlikteliğin değil benim için sırtımda kambur olmuş bir yükün sonu. bazen kötü şeyler de son bulur ya onun umuduyla yaşıyorum.
aramızdaki ilişkide tek çaba sarfedenin ben olduğumu biliyorsun, sense önüme engeller çıkarıyorsun hep. biliyorum bitmesini istemiyorsun birşeylerin, ama sana direniyorum. o kadar istekliyim ki sıyrılmakta bunca yükün altından..
yastığa başımı koyduğumda düşünüyorum seni,
arada sırada gittiğim okul koridorlarında geliyorsun aklıma,
kimi zaman masada duran bir kitap seni hatırlatıyor,
bazen de bir ilkokul çocuğunun sırt çantasında can buluyorsun...
evet sevgili yüksek lisans tezim ben bu yazıyı sana yazdım. bir gün bitersen eğer açıp gülebilmek için ve bana çektirdiklerini unutmamak için...
