aradığı pekçok şeyde mutluluğu bulamayan , aslında bu hayatta mutluluk için var olmadığının da farkında olmayan , hüzün ve sıkıntı içinde kıvranan ruhuna hiçbir ilacın çare olmadığı kişinin umutsuz isteğidir.
fakat bilmelidir ki , eğer kendi ölümüne sebep olursa öbür yaşamda da mutluluğu bulamayacaktır.içine saplanan bu şeytani arzu ; bir kurtuluştan ziyade asıl cehennemin kapılarını açan bir çilingirdir.
herşeye rağmen , yeni baştan başlayabilmeli , tüm kirliliğine rağmen hayatın ;temiz bir sayfa açabilmeli , ilaha bağlayıp kalbi , ilahi programın kendisinden bağımsız olmadığını anlayabilmelidir.mutluluk peşinde değil , başkalarının mutluluğunun sebebi olmak için yaşama devam edebilmelidir.
zira bir yazarın dile getirdiği gibi "doğan her çocuk tanrının insanlığa olan umudunun tükenmediğinin " göstergesidir ( her ne kadar mitolojik bir bakış açısı olsa da bizim inancımızda daha üstüruplu bir ifadesinin olduğunu düşünerek yazıyorum ) VE kendisi de bu umudun bir parçası olabilir , belki o saatten sonra hayatın farklı bir bakış açısından devam etmek , hiç olmazsa kendine yakın insanlara bir çıkış yolu , bir nefes aralığı verebilir.
