Bazı yazarlar ney için, ney sevenler ve üfleyenler için hakaretler etmişler, çirkin sözler söylemişler. Ney için yüzyıllardır tasavvufi eserlerde yapılan benzetmeleri, kullanılan edebi sanatları şirkle özdeşleştirmişler. Neyle ilgili söylenenler, ya teşbih (benzetme) dir, ya mecâzdır, ya da temsildir. Yâni şirkle uzaktan yakından alakası yoktur. Üstelik bu edebi sanatlar Kur'an-ı Kerim'de, peygamber efendimizin sözlerinde, islam alimlerinin anlatımlarında da geçmektedir. "müşrik", "kâfir", "münafık" gibi ifâdelerin de bu kadar kolay, ucuz, rahat kullanılmaması gerektiğini düşünüyorum. mevlânâ celâleddin-i Rûmî, şeyh galib, ismail hakkı bursevi gibi zat-ı muhteremler, kullandıkları ifâdelerde şirke, küfre, nifaka düşmemeye özen göstermeyecekler de kim gösterecek?