küçük bir çocuk var orada...
savaş yakın bir zamanda geçmiş yanından, gözleri kan içinde. üstü başı kan içinde küçük bir kız çocuğu... babasına sarılmış son anlarını dahi yaşayamamış olsa da o ceset, hala sıcak! hem sonra yıkılmış binaların arasında ne diyeceğini dahi bilemeyen bir küçük kız... esmer biraz, belki yanmış teni bombaların sıcaklığı ile... gözlerinde dökecek yaş dahi kalmamış gibi görünüyor. ve bir bilgin, ak sakallı birisi, üzerinde vakko takım elbise, saçları taralı bir ibne... geçmiş karşısına konuşuyor kendince. ve diyor ki meger israil haklıymış... kızın diyecek tek bir şeyi yok belki. belki de söyleyecek çok şeyi var ama söylemeye dermanı yok. kaldıramıyor küçük yüreği... ama kalan son damla yaş düşüyor gözünden toprağa ve diyor ki "peki haklı olsunlar... ama ya babam... babam haksız mıydı?"
