evlat sevgisi, insana duyulan sevginin en yücesidir denir. doğrudur da. fakat yeni nesil ebeveynlerde evladına tanrı muamelesi yapmak had safhada.
müslüman olmayan yazarları ilgilendirmese de, kıyamet alametlerinden biri hadislere göre şudur: "cariye kendi efendisini doğuracak." zaten özellikle son 20 yılda olan şey bu. anneler evlatlarına adeta put gibi tapınıyorlar. bu da her şeyi kendine hak gören, zorbalık yapan bir neslin peyda olmasına neden oluyor. "hayır" sözcüğünü evde hiç duymayan özellikle erkek çocukları, büyüdüklerinde kadın katili ve tecavüzcülere dönüşüyorlar.
cinayet, tecavüz, kibir almış başını gidiyor. evlat sevgisi, onun etrafında kabe'yi tavaf eder gibi dönmek değildir. yanlışına yanlış demek, erdemli çocuklar yetiştirmek gerekir. aksi takdirde dünyanın en muhteşem ve dahi varlığı olduğunu zanneden kişi, ailesinden başka kimsenin umrunda olmadığını ve vasat bir insan olduğunu anladığı anda çok büyük bir hayal kırıklığıyla yüzleşiyor.
hz. meryem gibi kutsal doğum yapan bir kadın değilsiniz. dünya var olduğundan beri her canlı doğuruyor. bu öyle abartılacak bir durum değil. çocuklarınız da büyük olasılıkla bir einstein olmayacak. tam tersi ortalama, herkes kadar oksijen tüketen, en iyi ihtimalle devlet memuru veya hadi daha çok para kazanması için esnaf olacak.
