filistinli kardeşi ağlarken gülebilen türk

entry19 galeri
    3.
  1. sen, ben, o, bir diğeri, öteki, herkes, hepimizdir.

    hayat seyrinde akarken, yaşanan bütün olumsuzluklara rağmen yiyoruz, içiyoruz, uyuyoruz, işimize gidiyoruz, yeri gelince gülüyoruz.

    ama bir yanımız hep acıyor bunları yaparken.

    yemek yediğimiz sırada filistin'de ekmek bulamayan bir çocuk geliyor aklımıza, boğazımıza dizildiğini hissediyoruz.

    sıcacık yatağımıza yattığımızda, üzerinden füzeler geçerken huzurlu uykuyu unutanlar geliyor aklımıza, uykumuz kaçıyor.

    güldüğümüz sırada, an itibariyle ölen, yaralanan masumlar, çektikleri acılar geliyor aklımıza, ağlamaya başlıyoruz.

    biri "nasılsın" diye sorduğunda "iyi" demeye varmıyor dilimiz. idare eder deyip geçiştiriyoruz.

    sahip olduklarımıza şükrederken, filistin halkının da sahip olabilmesi için dua ediyoruz.

    "insan" olmayı başarabilen her türk gibi.

    duyarsız kalabilen, hiç bir şey olmamış gibi hayatı aynı seyrinde yaşayabilenler, hangi milletten olursa olsun, insan olmayı kavrayamamış mahluklar olarak alıyor yerini, bir gün hesabını vermek üzere..
    1 ...
  1. henüz yorum girilmemiş
© 2025 uludağ sözlük