şahsım olarak beklemekten ruhen çok yoruldum artık.
bu sene mezun olmayı ve dişarıdaki hayatıma geri dönmeyi arz ediyorum.
benim durumumda olan birine göre salgının beni daha fazla mağdur ettiğini düşünüyorum. 11 ay olmayan hayat düzeni ve yorulamamaya bağlı uyku probleminden imanım gevredi, uykumu az çok normale döndürünce sinirlerim biraz yatıştı, geceleri sinir stres bozukluğuna bağlı kaşıntıdan ölüyordum eskiden.
odamda buzdolabı olması gibi sebeplerle sinirlerim iyice bozuldu, haliyle kişisel yaşam alanının olmaması çok berbat bir durum.
aşı sıram gelirse en önde vurulmaya koşarım, türkiyede yaşayıp da sinir bozukluğu yaşamamak çok zor.
yaşadığım ülkeden de yaşadığım kıytırık apartmandan da iyice bıktım, nefret ettim.
