kapitalizmin şiddetle savunulmasını halkımızdaki güç sevdasına bağlıyorum. bir kişi ya da kavram müesses nizamın içinde önemli bir yer kaplıyorsa, durumun asla değişmeyeceğini öngörüyoruz. güçlü her zaman güçlü kalacak zannediyoruz.
Vahşi kapitalizmin bir tıkanma yaşadığı kesin. bu nedenle, bence dünyanın çok da uzak olmayan bir gelecekte mevcut düzenini kapsamlı bir şekilde modifiye edeceği aşikar. ama bunun sosyalizm/komünizm çerçevesinde gerçekleşmeyeceği de kesin.
kapitalizm dünyayı uzun zamandır sömürüyor. ancak bundan birkaç yüzyıl öncesinin sorunları, psikolojisi, aktörleri tamamen farklıydı. örneğin, iklim değişikliği gibi sorunlar bir tarafıyla kapitalizmin bir günahı olarak görülebilir. Ayrıca gelir adaletsizliği De kapitalizmin sonuçlarından biri. şili'den fransa'ya, lübnan'dan hindistan'a ve daha birçok yerde insanlar gelir adaletsizliği nedeniyle sokaklara çıktılar. bu konuda küresel bir memnuniyetsizlik hali olduğu ortada. joker boşuna bu kadar sevilmedi. hele ki genç nesiller arasında bu durum kendisini belirgin bir şekilde gösteriyor. bu nesil belki de tarihin gördüğü en progresif nesil olacak. bu insanlar yönetici pozisyonlara geldikten sonra doğal olarak mevcut kapitalist sistem bir kırılma yaşayacaktır.
soğuk savaşın bitimiyle "tarihin sonuna geldik, liberal demokrasi kazandı" tezleri ortaya çıkmıştı. doğal olarak, soğuk savaş sonrası tek kutuplu bir düzen baş gösterdi. ancak aradan geçen 30 yıla yakın süre zarfında da pek çok şey değişti. hayatımıza internet girdi, çin küresel bir güç olarak ortaya çıktı falan filan. ancak bütün bu değişimler net bir şekilde bir kırılmaya sebep olmadı. eski sömürgeci dünyanın sorunları kabak gibi ortada duruyor hala.
Rockefellerin beslemesi elon musk bile kapitalizmin bu haliyle varlığını sürdüremeyeceği görüşünü paylaşıyor. o yüzden kapitalizm şöyle siker, böyle güçlüdür, insanın doğasında bu vardır evrimin bir sonucudur gibi klişe tespitleri tekrar ederken iki kere düşünün derim.
Bence kapitalizm insan doğasına aykırıdır ama insanların düzenin değişmesine dair belirgin bir talepleri bulunmuyor veya düzen değişikliği fikri örgütlenemiyor. kapitalizmin yerine yeni bir düzenin alması için önce örgütlülüğün sağlanabiliyor olması ve düzen değişikliği fikrinin genel geçer bir kanı halinde toplumsal bir talep haline bürünmesi gerek. bugün türkiye ve dünya ölçeğinde bu örgütlülük ve talepten yoksun bir insanlık mevcut. daha öz bir anlatımla tek yol devrim.
