Öylesine bir şey var ki sende,
Özledikçe özlenen, sevdikçe sevilen…
Kelebeklerin uçuşunda mı saklıdır
Bazen sonsuz mutluluk?
Yoksa iki insanın masum
Ve çocuksu dansında mı?
Belki de yoktur mutluluk,
Kalan sadece hep özlemdir
insanın içinde ve yüreğinin derinliklerinde…
Öylesine bir şey var ki sende,
Unutulmadıkça unutulamayan, hatırlandıkça hep hatırlanan,
Gecenin sessizliği midir?
Aramızdaki duvar,
Yoksa yıldızların parlaklığı mıdır?
Paylaştığımız sevgi,
Belki de aslında hiçliktir
Sadece arta kalan;
Tıpkı hırçınlıkla
Yere savrulmuş ekmek kırıntıları gibi,
Yalnızca martılara ait olan…