Yalnızlıktan mustarip bir hayalperestin, st. petersburg sokaklarında genç bir kadınla geçirdiği dört eşsiz gecenin kısa öyküsüdür.
Hikayenin sonunda kahramanımız dostoyevski bu kadına hiç kızgın değil aksine minnet duyuyordur. Çünkü kitabın sonunda şöyle yazmıştır:
--spoiler--
Anlık mutluluklar değil mi hayatı yaşanabilir kılan?
--spoiler--
