direkt başıma gelmedi, ama ev arkadaşımın köyünde yaşanan bir olay gerçekten duyduğum en tuhaf, en absürd olaylardan.
eskişehirli arkadaşımın köyünde birbiri ile kardeş iki teyze var, bunların kocaları vefat edince, aynı evde yaşamaya başlıyorlar. yaşları ileri olduğu için tabi köyde insanlar bu teyzelere hürmet gösteriyorlar filan. abi bir gün bu iki teyze, garip hareketler yapmaya başlıyorlar. köy meydanında gelene geçene sarıyorlar, kahkaha atıp gülüyorlar filan, köylüler de "vay vah teyzeler akli dengelerini yitirdiler" diye düşünüyorlar. teyzeler aylarca böyle her gün çıkıp manyak manyak hareketler yapıyorlar artık adları da "deli bacılar" diye kalıyor köyde. neyse abi, kış geliyor tabi havalar soğuyunca teyzeler evlerinden çıkmıyorlar, köylü de "lan öldüler mi kaldılar mı bir gidip evlerine ziyaret edelim" diyorlar. evlerine gidiyorlar, teyzeler gayet sağlıklı, gelenlere hoşgeldiniz beş gittiniz filan diyorlar.
sonra teyzelerden biri kardeşine:
"Misafirlere şu bizim üzüm hoşaflarından getir de içsinler" diyor, teyze de gidip bir çömlekten taslara hoşaf dolduruyor. getirip tepsiyle veriyor misafirlere. tabi misafirler, hoşafı şöyle bir koklayınca durum anlaşılıyor. meğer bu teyzeler, hoşaf yapalım derken, zanamlamaya filan çok dikkat etmemişler, hoşaf için kullandıkları şeker ve üzümdeki meyve şekeri fermantasyon ile bildiğin şaraba dönüşmüş. teyzeler hoşaf diye şarabı çakıp çakıp, kafalar güzel olunca çıkıp köyde millete sarıyorlarmış. müptelası olmuşlar üstelik. köylüler "teyze bu hoşaf bozulmuş şarap olmuş, siz şarap içiyorsunuz" deseler de, "yok canım neealakası var" gibisinden de kabul etmemişler. gitmişler köyün imamını filan getirmişler de imam "aman teyzelerim içmeyin bu şaraptır içkidir" filan diye diye ikna olmuşlar.
arkadaş bu olayı dramatik bir olay gibi anlattı ama bildiğin komik aq, bu nedir lan? hahasdfsdf. teyzelerin kafaları güzel olup millete sarmaları filan bildiğin komik.
