Türkiye Gençlik Teşkilatı, Turan Dursun’u Papa ile tanıştırmak ister. Teşkilatın amacı Dursun’la övünmektir. Dursun’un Yahudilik ve Hıritiyanlıkla ilgili bilgileri islam kaynaklarına dayanmaktadır. Dursun, Papayla karşılaştığında daha güçlü olabilmek için Hıristiyanların kendi kaynaklarına başvurur ve gördükleri karşısında büyük bir şaşkınlık geçirir. Kendisi bu durumu şöyle anlatmaktadır:
“Aaa, daha ilk elime aldığımda sahtekârlığını görebildim. ilk elime aldığımda!.. ...Bir bakıyorum Tevrat’ın filanca yerinde şunlar var. Aaa filanca yerinde aynen var ya da değiştirilmiş biçimiyle var. Levililerde şu var, ona bakıyorum o da var. Matta inciline bakıyorum o da öyle. Zaten epeydir bu sorular vardı. Tamam, dedim. Bu adam sahtekârdır. Ama ne fena oldum. Öyle bir hınç oluştu ki! Çünkü o benim gençliğimi aldı, çocukluğumu aldı. Ben ondan dolayı gençliğimi, çocukluğumu yaşamadım... ...Ve o dakikadan başlayarak hemen savaşa giriştim” (Dursun, 1999: 35–36). Mesleğin “zirvesi”ndeki müftü, mesleğini bırakır ve o andan itibaren “Ben peygambere inanmıyorum, ama Allah’a inanıyorum” (Dursun, 1999: 36) der ve böyle bir süre devam eder. Allah’a inanma üç yıl sürer ve sonunda Dursun Allah’a da inanmaz. O, peygambere imanı saf dışı bıraktıktan sonra, Allah’a iman konusunda büyük şüpheler yaşar. Kendine göre Allah’ın varlığını ya da yokluğunu belirlemek için çeşitli deneyler yapar. Bu deneyler sırasında karısı onun yaptıklarına şaşkın şaşkın bakar ve “Sen delirdin mi?” der. iki-üç yıllık bir duygu ve düşünce yoğunluğundan sonra Tanrı’nın hiç olmadığına karar verir. Ona göre bu bir sıçrayış olup bir inkâr da değildir. Çünkü olmayan bir şey inkâr edilemez (Dursun 1999: 37).
