Keşke aralarında olsam dedirtir. Ama ne allah kitap ne ramazan coşkum var. Dahası sıcak pide için bu saatte çıkacak kadar sevmiyorum hayatı. Amaaaa...
Şöyle çocukluğumdaki gibi, bisiklete atlayıp mahalledeki taş fırına evvelce verdiğimiz etten yapılmış kapalı pideleri teslim almaya gidiyor olsaydım bu kırk terapi gücünde olurdu işte. Yoksa yemişim susamlı hamurunu.
