lisede fena halde pazartesi sendromum vardı benim. okula giderken ayaklarım geri geri giderdi resmen. birde ders saatleri pazartesiden cumaya; 8 - 8 - 6 - 6 - 4 saat şeklindeydi. yani amına kodumun pazartesisi hem haftanın lanet olası başlangıcı ve en uzun iki gününden biriydi.
neyse biz böyle pazartesileri sendrom bahanesiyle falan kaçıyoruz genelde, ama ben bunun ne kadar düzenli olduğunun farkına varamadım.
okulun artık üçüncü ayı falan olmuş, ben ve ekürilerim pazartesi okula gidelim bari bu sefer dedik. gitmediğimiz için bilmiyoruz tabi, milli güvenlik dersi varmış pazartesileri, albay giriyormuş derse.
ders başladı üniformalı bir adam girdi, aval aval bakıyoruz biz, adam da siz kimsiniz amk der gibi bize bakıyor. meğer biz bir pazartesi bile gitmemişiz okula. neredeyse sömestre gelecekken kendimizi tanıtmış ve tanışmış olduk öğretmenle.
vurdum duymaz ve boş vermiş hallerimiz hoşuna gitmedi bizim albayın, kalan yarım dönem ağzımıza sıçtı bizim. milli güvenlik dersini bir verdi karnede vs vs.
babam subay çocuğu, matematik falan da bir halbuki ama milli güvenliğe takmıştı bizim peder suratıma vurmuştu karneyi.
